Nu klinkt dat natuurlijk heel mooi – immers: hoe minder draden, hoe beter – maar hoe werkt het eigenlijk? En, misschien nog wel belangrijker: waarom wil jij dit ook zo snel mogelijk gaan gebruiken?
Dus vertel, hoe werkt het?
Bij ‘inductief opladen’, zoals draadloos opladen officieel heet, wordt via een elektromagnetisch veld energie verplaatst. Hevig versimpeld komt het hier op neer: een zogenoemde vonkinductor op het laadstation zet elektrische stroom om in een elektromagnetisch veld, dat een vonkinductor op het op te laden apparaat oppikt en weer terug omzet in elektrische stroom.
Dat is handig. Waarom doen we dat niet altijd al?
Omdat het pas net kan. Niet dat het niet al heel lang in ontwikkeling is: al in de jaren 1860 probeerde een Amerikaan energie via radiogolven te versturen. Spoiler: dat lukte niet. De beroemde uitvinder Nicola Tesla kwam enkele jaren later een stuk verder, maar het lukte hem nog niet om de energie één kant op te sturen. Pas in de jaren ’60 slaagde men erin om die energiestroom goed te richten, al duurde het nog steeds tot de jaren ’80 voor het Canadezen lukte een modelvliegtuigje met draadloze stroom in de lucht te houden.
Klinkt vooral als proberen, maar zonder echt resultaat.
Dat was het ook. Pas deze eeuw nam de ontwikkeling echt een vlucht: in 2006 slaagden onderzoekers aan de technische MIT-universiteit erin veel kracht zonder al te veel straling over een paar meter te verzenden. In 2008 werd het Wireless Power Consortium opgericht, dat met een standaard kwam die in consumentenelektronica verreweg het meest gebruikt wordt: Qi.
Betekende Qi niet…
‘Energiestroom’, in het Mandarijn.
Toepasselijk!
Zeker! Én erg handig. Iedereen kent de schaamte van snel je telefoon mee willen grissen en er te laat achter komen dat deze nog aan de draad hangt. Met een beetje pech beschadig je zo niet alleen de poort op je telefoon of de oplaadkabel, maar sleur je ook de laptop of powerbank waar deze aan lag op te laden je bureau af.
Dat zal vast niet zo heel vaak voorkomen.
Maar toch is iedere keer er één te veel. Vergelijk dat met draadloos opladen, waarbij je zonder nadenken je smartphone – of ander apparaat – van het bureau pakken. Bovendien hoef je ook niet meer bang te zijn dat je je smartphone vergeet op te laden, want zodra je ‘m neerlegt, laadt ie op.
Maar is dat niet heel slecht voor mijn batterij?
Goede vraag. Hoewel de meningen – en bewijzen – daarover verschillen, is wel al duidelijk dat het helemaal opladen en helemaal leegmaken van een batterij nadelig is voor de accuduur. Beter is om ergens in het midden te blijven zitten: een apparaat helemaal opladen en daarna aan de stroom laten hangen, kan schadelijk zijn. Maar bedenk: met je smartphone zal dat ook niet gebeuren, aangezien je ‘m, zoals dat met een smartphone gaat, echt niet zo lang met rust zal kunnen laten dat hij helemaal oplaadt.
Ok, ik ben overtuigd. Wat zijn de mogelijkheden?
Het mooie van die draadloze oplaadpads is dat ze overal in te verwerken zijn. Zo zijn er al auto’s met een oplaadpad in een dashboard-vak, zodat je je telefoon niet eerst hoeft aan te sluiten op een USB-stekker in de sigarettenaansteker, maar ‘m gewoon neer kunt leggen en kunt wegrijden. Een grote meubelfabrikant heeft zelfs tafellampen met een oplaadpad in de voet.
Het einde van het gevecht om het stopcontact, dus.
Inderdaad! Al helemaal omdat er ook draadloze oplaadpads zijn waarop meerdere smartphones tegelijk opgeladen kunnen worden.
Dat zou ik wel eens willen proberen.
Dat kan! De devices variëren tussen €19,99 en €49,99, en zijn te koop bij onder meer Bol.com. Spigen heeft verschillende draadloze opladers die jou graag voorzien van de gemakken van draadloos opladen.
Reacties
Loading…