De goede voornemens
Jaren geleden bevond ik me zeker zes dagen in de week in een commerciële gym. Ongeacht tijd van het jaar, fysieke gesteldheid of stemming van de dag; ik was er; gefocused en intens. Achteraf gezien wellicht té intens, maar dat is een verhaal voor een ander moment.
Als je zo een aantal jaren doorbrengt, ga je merken dat er een soort van seizoenen zijn wat betreft aanwas van nieuwe leden. Vlak voor en na de grote vakantie was (en is) er een golf aan nieuwe gezichten. Zo vlak voor én na de wintersport zat er ook eentje. Blijkbaar willen mensen in vorm komen voor de vakantie…en daarna ook weer…
De grootste aanwas zag ik steevast in januari langs komen. Dit was ook meteen de grootste groep die je binnen drie maanden zag afhaken; uitzonderingen daar gelaten. Deze groep werd dan ook ‘de goede voornemens genoemd’. In mijn werk als personal trainer voor zowel bedrijven als particulieren zie ik dat nog regelmatig terug.
Gymsponsoren
De eerste week in januari kenschetst zich door een -zeker op maandagavond- bomvolle gym met enerzijds de reguliere groep – maandag is bankdrukdag om de één of andere reden-, maar in het bijzonder een grote groep mensen die onwennig om zich heen keken -geïntimideerd zelfs- naar wat er allemaal gebeurde.
Wat gebeurt er met de goede voornemens? Waarom houden we het niet vol? Laten we het daar eens over hebben.
Een deel van hen was met bekenden meegekomen; “ga lekker mee naar de gym; afvallen, sixpack, grote spieren”. Het andere deel was er omdat de weegschaal wel héél erg veel aangaf; niet zo gek na de feestdagen van december. Zoals eerder al gezegd; binnen drie maanden was deze groep met negentig procent afgenomen… de meesten nog steeds lid, maar niet meer actief…daar zit je dan thuis, met een voordelig jaarabonnement op de gym… zonder extra spiermassa, zonder sixpack, zonder motivatie… tot de wintersport of zomervakantie weer in het vizier kwamen. Alles met vrijwel het exacte resultaat als eerst. Alle mogelijkheden binnen handbereik en nul resultaat…hoe is dat nu mogelijk. En waarom zien we dit elk jaar weer gebeuren? Wat gebeurt er met de goede voornemens? Waarom houden we het niet vol? Laten we het daar eens over hebben.
Hoe realistisch zijn we?
Er was eens… hij is er overigens nog steeds… een jochie uit een Oostenrijks dorpje die een nogal hoog doel voor zichzelf had gesteld; president van de USA worden. Aardig hoog ambitieus, zullen we maar zeggen. Onrealistisch ook… toch?
Desalniettemin heeft dat jochie (hij heet Arnold, overigens) dat doel bijna gehaald; het is dat hij geen geboren Amerikaan was, anders had hij zeker een gooi naar de presidentstitel gedaan. Hoe dan ook is hij jaren gouverneur van Californië geweest.
En zakenman
Bodybuildingkampioen
Bedrijfseigenaar
Acteur
…en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Hoe kan dit nu
a) Realistisch zijn?
b) Haalbaar zijn?
Uiteraard begint zoiets met een droom. Net zoiets als een strak lijf, een sixpack of gewoon fit voor de vakantie. In principe ook allemaal haalbaar. Waarom hij wel en heel veel mensen niet?
Those who do not plan, plan to fail
De quote hierboven is niet van mij, maar daarom niet minder waar. Als ik begin met “in de zomervakantie wil ik fit zijn”, heb ik een droom, een idee. Maar
Is het realistisch?
Haalbaar?
Maar belangrijker:
Hoe meet ik ‘fit zijn’?
wat moet ik daarvoor gaan doen?
Wat heb ik nodig?
Hoeveel tijd heb ik nodig?
Als ‘fit’ betekent dat je in een soort Mr. Olympia-shape over het strand wil paraderen, kun je je afvragen of het haalbaar is in een paar maanden. Waarschijnlijk niet. Begin dus eerst met jouw definitie van ‘fit’ binnen het haalbare. ‘Zomervakantie’ geeft je een tijdlijn; grofweg een maand of zes vanaf nu.
Volgende stap is jouw basis te definiëren. Je zou kunnen gaan voor een full-body scan, maar een weegschaal, je kledingmaat en een spiegel zijn ook een aardig begin. Ga ook bij jezelf na waar je zit qua fitheid.
Nu hebben we dus.
- een nulmeting
- een tijdslijn
- een realistisch doel
Het volgende wat je wil gaan doen, is een aantal ‘tussendoelen’ neer te zetten, zodat je op gezette tijden kunt bepalen of je op schema zit.
Dan hou je twee dingen over:
Wat heb je nodig
Wat ga je doen
Beetje hulp nodig?
Denk je nu toch aan de commerciële gym? Of ben je al het Net aan het afschuimen naar een beetje betaalbare hardloopschoenen? Kan natuurlijk, maar de kans is groot dat je dit al geprobeerd hebt en nu thuis zit met een jaarabonnement of die schoenen… planning en motivatie zijn regelmatig een probleem.
En dat is nu exact waar ik je mee zou kunnen helpen. Niet alleen het realistische doel en de weg erheen, maar ik kijk veel verder dan dat. Ook als je veertig, vijftig, zestig, zeventig en zelfs tachtig of ouder bent, is het nog steeds mogelijk lichamelijk (en geestelijk) fitter te worden en vooral te blijven; iets waar ook je welzijn een goeie boost van krijgt. Fit worden is leuk, maar in staat blijven de dingen te doen die je graag doet, is wat mij betreft onbetaalbaar.
Vriendelijke groeten,
Robert Boetje
Personal trainer/coach
Reacties
Loading…